Komentarz judaistyczny – szabat 27.12.2013

żydowski_ogólny

Bo – Szemot (Księga Wyjścia) 10:1-13:16

Początek religijnego kalendarza żydowskiego zaczyna się wiosną, 15 dnia miesiąca Nissan, w rocznicę wyjścia Żydów z Egiptu na pustynię – z niewoli do wolności. Żydzi tradycję swego kalendarza utrzymują do dzisiaj, to pomagało im w wielu profesjach, np. w handlu, gdy prowadzili rachunki według tylko im znanego kalendarza. Oczywiście obecnie banki i giełdy, także w Izraelu, opierają swe rachunki na powszechnym kalendarzu gregoriańskim.

 

Mimo tego, że Faraon trwał w uporze, Mojżesz ciągle walczył o wolność dla swojego ludu – o pozwolenie na wyjście z Egiptu na pustynię. W końcu Bóg sprowadził na Egipcjan najsroższą plagę: śmierć pierworodnych. Żydom Mojżesz nakazał zarżnięcie jednego baranka na każdy z domów (rodzin), zanurzenie gałązki hizopu we krwi baranka i dotknięcie tą krwią nadproża i obu stron odrzwi (tłum. za rabinem Sachą Pecaricem). Śmierć pierworodnych ominęła Żydów, którzy w pośpiechu wyszli z Egiptu, zabierając ze sobą chleb, mimo że był jeszcze bez zakwasu, niewyrośnięty. Zwyczajowo w wigilię Święta Pesach w żydowskich rodzinach odbywa się bankiet, podczas którego pan domu czyta nauczanie na ten dzień: Hagadę na Pesach (fragmenty paraszy Bo, komentarzy do niej, psalmów i poematów). Podczas bankietu należy jeść macę – chleb upieczony bez zakwasu i drożdży. Czytając Hagadę na Pesach Żydzi zawsze marzą o wolności niezależnie od tego, w jakich czasach żyją i gdzie mieszkają. Marzą o wolności nie tylko w kontekście praw człowieka, ale także w wymiarze duchowym, o nadejściu Mesjasza.

 

W tym roku (2013), w tygodniu czytania paraszy Bo, chrześcijanie obchodzą Święta Bożego Narodzenia. Żydzi nie zapalają w te dni świateł na choince, nie śpiewają kolęd. Ale zarówno w judaizmie jak i w chrześcijaństwie jednymi z najważniejszych pojęć są: ofiara z baranka, wolność w wymiarze duchowym, wigilia, Mesjasz. W chrześcijańskiej Biblii jest jeszcze jedna opowieść o uniknięciu nakazu uśmiercenia pierworodnych w Izraelu, kiedy to jedna z rodzin żydowskich uciekła do Egiptu ze swoim pierworodnym synem.

 

Sąsiadującym z Gminą Wyznaniową Żydowską we Wrocławiu wspólnotom chrześcijańskim życzę: Wesołych Świąt.