34. Niedziela zwykła – Uroczystość Chrystusa Króla
KRÓLESTWO SERCA
W Kościele katolickim 34. niedziela jest zarazem ostatnią niedzielą w roku kościelnym i nazywana jest Niedzielą Chrystusa Króla. Kościół chce podkreślić, że ostanie słowo należy do zmartwychwstałego Pana, który jest Panem, Bogiem wszechmogącym i miłosiernym Królem. O jakiego króla chodzi?
Słysząc o Chrystusie Królu, na podstawie naszych doświadczeń myślimy o tym, co wielkie: władza nad innymi, sława, zwycięskie boje, szczęście. A co myśli Bóg o swoim królestwie? Jakie jest doświadczenie wielkości Boga? Co Jezus sam mówi o wielkości? Jezus – król powieszony na drzewie krzyża. Szokujące to królowanie: żołnierze po ubiczowaniu ubrali Jezusa w płaszcz szkarłatny, włożyli Mu koronę z cierni na głowę, trzcinę do ręki, podchodzili bijąc go po głowie, plując szydzili: witaj Królu żydowski! Atrybuty króla i jego królestwa – krzyż jako tron chwały. A gdzie jego poddani? Lud stał i tylko patrzył. Starsi ludu szydzili i drwili z niego, napis z tytułem winy umieszczono na krzyżu, a do tego jeszcze urągający łotr z drugiego krzyża – oto rzeczywistość Króla i Jego królowania, który ostatecznie zwycięża zło, nienawiść i śmierć, a przede wszystkim grzech. Zmartwychwstały Pan – oto pełnia królowania!
Wielkość, a WIELKOŚĆ, bogactwo, a BOGACTWO
Chrzest włącza człowieka w to Królestwo i przyłącza do tego Króla: wyzwala z grzechu i :śmierci, dając obietnicę królowania. To królestwo aktualizuje się w sercu człowieka, kiedy wybiera Chrystusa za Króla i pragnie podążać drogą Jego Ewangelii, wspierany sakramentami razem z Braćmi i Siostrami we wspólnocie Ludu Bożego. W losie takiego Króla i atrybutach jego królowania znajdujemy ostateczny sens naszego życia: sens porażek, samotności, szyderstwa i umierania. Mogę razem z Chrystusem królować nad grzechem i złem! I dlatego Jego królestwo jest królestwem miłości i przebaczenia. Świadkami tego królestwa są Święci, nawet tacy jak ten łotr, który w ostatniej chwili, na krzyżu, prosi: Panie wspomnij na mnie, gdy będziesz w swoim królestwie.
Królestwo SERCA! Do mnie należy wybór za jakim Królem podążam, Komu służę, dla czyjej chwały żyję.
Modlitwa św. Ignacego przy wyborze Chrystusa za Pana:
Zabierz Panie i przyjmij całą wolność moją, pamięć, rozum i wolę mą całą. Wszystko, co mam i posiadam. Ty mi to dałeś. Tobie to, Panie, oddaję. Twoje jest wszystko, rozporządzaj tym w pełni wedle swojej woli. Daj mi jedynie miłość i łaskę, a to mi wystarczy.